Çift terapisi ilişki içinde ortaya çıkan problemlerin bir uzman eşliğinde ele alınması sürecidir. Bireysel terapilerden farklı olarak terapiye çift birlikte alınır ve her iki partner de sorunlarının giderilmesinde sorumluluk alır. Her iki partnerin de ilişkideki doyumunu artırılması ve ilişkinin daha sağlıklı bir noktaya getirilmesi hedeflenir. Çift terapilerinde odak bireyler değil, bireyler arasındaki etkileşim süreçleridir, dolayısıyla bireylerin özelliklerinden çok kurdukları sistemin özellikleri ele alınır. Bu süreç yaklaşımının gersinde, ilişkilerdeki sorunların bireylerin özelliklerinden değil, ilişkide işlevsel olmayan döngülerden (örneğin suçlama-savunma döngüsü) kaynaklandığı görüşü yatar. Terapist işlevsel olmayan döngülerin açığa çıkarılması ve yeniden yapılandırılmasında rol oynar.
Tüm ilişkiler zaman içinde değişimden geçer. Değişim süreçleri sıklıkla krizlere de gebedir. Örneğin, sevgililik ilişkisinden evlilik ilişkisine geçiş, çocuğun olması, çocuğun ergenliği, iş değişiklikleri, çevre değişiklikleri, çocuğun evden ayrılması, emeklilik, ailede bir hastalık, iflas, sadakatsizlik gibi bir çok yaşamsal olay çiftlerin ilişkisinde krizlere neden olabilir. Mutlu çiftler de tıpkı mutsuz çiftler gibi benzer kriz dönemlerinden geçebilir. Ancak iyi bir etkileşim içinde sorunları “biz” duygusu içinde ele alabilen çiftler bu süreçleri daha sağlıklı atlatır. Çift terapisinin önemli hedeflerinden biri de bu tür kriz dönemlerinde çiftin ilişki yara almadan, hatta ilişkideki kırılgan yanları onararak sürece uyumlarını sağlamaktır.
